March 06, 2007

the Last Ray...


3 comments:

un-assignment said...

หลายอาทิตยืก่อน มีเพื่อนคนหนึ่งถามว่า...

'ถ้ารู้วาระสุดท้ายของตนเอง, มีอะไรที่อยากทำมากที่สุด?'

เป็นคำถามที่ผมเก็บมาคิดและยังหาคำตอบไม่ได้ นอกจากรูป ๆ หนึ่ง ซึ่งบังเอิญบันทึกเสี้ยวแสงสุดท้ายของวัน กำลังทาทาบจับเจดีย์เล็ก ๆ บนยอดเนินเขา...

เลยคิดว่า...บางที สิ่งหนึ่งที่คนเราฝันใฝ่มาตลอดชีวิต อาจเป็นเพียงแค่ความงามอันสดใสสั้น ๆ ก่อนทุกอย่างจะมืดมิด เพราะท้ายสุดของชีวิตคงมิได้มีวันพรุ่งนี้อีกแล้ว...

solitary animal said...

light unto dark :)

un-assignment said...

light...unto...dark... ทำให้นึกถึงเพลงเก่าบทหนึ่ง

They say everything can be replaced
Yet every distance is not near
So I remember every face
Of every man who put me here.

I see my light come shining
From the west unto the east.
Any day now, Any day now,
I shall be released

They say every man needs protection.
They every man must fall.
Yet I swear I see my reflection,
Somewhere so high above the wall.

I see my light come shining,
From the west unto the east.
Any day now, Any day now,
I shall be released.

Well onder stands a man in this lonely crowd,
A man who swears he not to blame.
All day long I hear him cry shouting loud,
Calling out that he's been framed.

I see my light come shining,
From the west unto the east.
Any day now, Any day now,
I shall be released.

I SHALL BE RELEASED by Bob Dylan